Regeneracja osłabionych lub przemarzniętych róż wymaga odpowiednich technik. Metoda profesora Takamury z Japonii polega na usunięciu obumarłych części i zastosowaniu specjalnego cięcia.
Przed regeneracją należy dokładnie ocenić stan róży. Gdy przekrój łodygi jest zielony, wskazuje to na żywe tkanki. Brązowe lub czarne zabarwienie świadczy o obumarciu. Cięcie należy wykonać sekatorem odkażonym alkoholem lub roztworem nadmanganianu potasu.
Metoda ta ma trzy główne etapy:
- Usunięcie obumarłych części
- Cięcie regeneracyjne do zdrowej tkanki
- Stymulacja nowego wzrostu
Jeżeli roślina ma co najmniej 30% żywych tkanek, można rozpocząć regenerację. Cięcie wykonuje się ukośnie, 5-8 mm nad żywym pąkiem skierowanym na zewnątrz. Miejsce cięcia warto zabezpieczyć maścią ogrodniczą lub specjalnym preparatem.
Osłona z przezroczystej plastikowej butelki tworzy mikroklimat o zwiększonej wilgotności (75-85%), chroniąc roślinę przed wahaniami temperatur i wiatrem. Badania wykazały, że przyspiesza regenerację o 40-60%.
Podlewanie należy dostosować do warunków – ziemia powinna być lekko wilgotna, ale nie mokra. Po zauważeniu nowych przyrostów warto zastosować nawóz o zwiększonej zawartości fosforu i potasu, ograniczając azot.
Gdy pojawią się pierwsze oznaki regeneracji, należy stopniowo przyzwyczajać roślinę do normalnych warunków, usuwając osłonę najpierw na kilka godzin dziennie. Zbyt nagłe odsłonięcie może spowodować szok i zahamować wzrost.
Podczas regeneracji warto monitorować stan rośliny, obserwując kolor liści i pędów. Żółknięcie może wskazywać na problemy z nawadnianiem lub choroby grzybowe.
